Henk
Druiven, 4 november
2013.
Wat is tijd? - of - Hoe ervaren wij tijd?
Stel u voor dat we in staat zijn om deeltjes op te wekken die van
zichzelf geen tijd bezitten. Wel bezitten ze een beetje informatie en
dus een beetje energie. Het is alsof die deeltjes bestaan uit een
minuscule klokken die stil staan.
De deeltjes worden door bepaalde materie, zoals een spiegel,
gereflecteerd en door andere materie opgenomen en wordt de
energie in een andere vorm van energie, zoals warmte, omgezet.
We sturen deze deeltjes met een onbepaalde snelheid naar een spiegel die
op 150.000 km ver weg staat. Wat kunnen we zeggen over de snelheid van
dit deeltje?
Omdat de deeltjes zelf geen tijd kennen hebben ze, voor zichzelf, een
oneindige snelheid. Ze leggen immers een afstand af in geen tijd.
Uiteindelijk worden de deeltjes gereflecteerd door de spiegel en keeren ze terug naar het punt waar ze vertrokken zijn.
Zoals
ik in mijn publicatie op http://AlternatiefOerknaltheorie.nl/
duidelijk maak kan de belangrijkste formule uit de speciale
relativiteitstheorie beter anders worden weergegeven.
waarbij
t staat
voor de tijd van
de waarnemer en s
voor de afstand afgelegd in het inertiaalstelsel van
de waarnemer, waarbij 1/c
gelezen kan worden als een natuurconstante met
de waarde gelijk aan 1
seconde per 10^8 m.
Omdat t' voor de
deeltjes nul is is de waargenomen tijd t gelijk aan s/c,
in dit voorbeeld 1 seconde.
Voor ons als waarnemer heeft het tijdloze deeltje een snelheid gelijk aan c. De klok van het deeltje staat nog steeds stil en dus hebben ze, voor zichzelf, de afstand met een oneindige snelheid afgelegd.
Alle
materie bestaat uit quarks, gluonen en anti-quarks die in deze tijd
allemaal 300.000 km afleggen -zelfs elektronen kunnen worden
voorgesteld door een lading die als een roterende elektromagnetische
golf in de vorm van een Möbius lint
zich met 300.000 km voortbeweegt - en dus overbrugt onze materie,
zonder zich gemiddeld in de tijd een afstand af te leggen, ook een
seconde.
|