Henk Druiven, 4 november 2013.

Wat is tijd? - of - Hoe ervaren wij tijd?

Stel u voor dat we in staat zijn om deeltjes op te wekken die van zichzelf geen tijd bezitten. Wel bezitten ze een beetje informatie en dus een beetje energie. Het is alsof die deeltjes bestaan uit een minuscule klokken die stil staan.

De deeltjes worden door bepaalde materie, zoals een spiegel, gereflecteerd en door andere materie opgenomen en wordt de energie in een andere vorm van energie, zoals warmte, omgezet.
We sturen deze deeltjes met een onbepaalde snelheid naar een spiegel die op 150.000 km ver weg staat. Wat kunnen we zeggen over de snelheid van dit deeltje?

Omdat de deeltjes zelf geen tijd kennen hebben ze, voor zichzelf, een oneindige snelheid. Ze leggen immers een afstand af in geen tijd.
Uiteindelijk worden de deeltjes gereflecteerd door de spiegel en keeren ze terug naar het punt waar ze vertrokken zijn.

Zoals ik in mijn publicatie op http://AlternatiefOerknaltheorie.nl/ duidelijk maak kan de belangrijkste formule uit de speciale relativiteitstheorie beter anders worden weergegeven.


 waarbij t staat voor de tijd van de waarnemer en s voor de afstand afgelegd in het inertiaalstelsel van de waarnemer, waarbij 1/c gelezen kan worden als een natuurconstante met de waarde gelijk aan 1 seconde per 10^8 m.

Omdat t' voor de deeltjes nul is is de waargenomen tijd t gelijk aan s/c, in dit voorbeeld 1 seconde.
Voor ons als waarnemer heeft het tijdloze deeltje een snelheid gelijk aan c. De klok van het deeltje staat nog steeds stil en dus hebben ze, voor zichzelf, de afstand met een oneindige snelheid afgelegd.

Alle materie bestaat uit quarks, gluonen en anti-quarks die in deze tijd allemaal 300.000 km afleggen -zelfs elektronen kunnen worden voorgesteld door een lading die als een roterende elektromagnetische golf in de vorm van een Möbius lint zich met 300.000 km voortbeweegt - en dus overbrugt onze materie, zonder zich gemiddeld in de tijd een afstand af te leggen, ook een seconde.